"Oxu, tar, oxu tar", “Ana”, “Qal, sənə qurban”, “Yenə o bağ olaydı” və onlarla başqa şeirlərin müəllifi, poeziyamızın inkişafında böyük rol oynayan şair Mikayıl Müşfiqin anım günüdür. Düz 84 il əvvəl isedadı, bacarığı və vətənə sevgisinin qurbanı oldu şair. Amma onu sevənlərin qəlbində bu gün də yaşayır.

XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının ən gənc, gənc olduğu qədər də ən poetik, dərin təxəyyülə malik şairlərdən idi Mikayıl Müşfiq. Onun yaradıcılığının əsas qayəsini insan, onun duyğuları, hisləri təşkil edirdi.

Yenə o bağ olaydı,

Yenə yığışaraq siz,

O bağa köçəydiniz.

Biz də muradımızca fələkdən kam alaydıq,

Sizə qonşu olaydıq

- deyən şair, insanın arzusunu o qədərə səlist, aydın ifadə edir ki, sanki oxucunun hər birinin daxili aləminin duyur, onun deyə bilmədiklərini ifadə edirdi.

Rəssam, sevgilimin şəklini gəl çək,

Sevgilim gözəldir, sən də gözəl çək

Nazına çatanda fırçadan əl çək,

Qoy, onun nazını mən özüm çəkim

 - deyirdi Mikayıl Müşfiq. Əsl sevginin necə dərin bir hiss olduğunu izah edirdi. Bunu ürəyində böyük məhəbbət hissi olmayan insan yaza bilməzdi. Sevginin nəyə qadir olduğunu yalnız bu hissi yaşayanlar Mikayıl Müşfiq kimi tərənnüm edə bilərdi.

Ah, mən gündən-günə bu gözəlləşən,

İşıqlı dünyadan necə əl çəkim?

Bu yerlə çarpışan, göylə əlləşən,

Dostdan, aşinadan necə əl çəkim? -  şeiri ilə o, həyata vurğunluğunu dilə gətirirdi. Həyatın nə qədər dəyərli olduğunu aşılayırdı insanlara.

Müşfiq ədəbiyyat tariхimizdə də, хalqımızın yaddaşında da, hamımızın qəlbində də otuz yaşlı çılğın, romantiк, хəyallar dünyasında qanadlanan bir gənc kimi qalacaq. Ömrümüzün hər çağında alovlu şairin büllur kimi saf, aхıcı misralarını хatırlayacaq, sözlərinə bəstələnən nəğmələri dinləyəcəyik.

Sevinc Hidayət, Zaur Dadaşov