Xalq artisti Çingiz Sadıxov… Görkəmli musiqiçi, piano ustası… O, ömrünün sonuna qədər sevdiyi sənətinə sadiq qaldı.  Çingiz Sadıxov fortepianonun ağ-qara dillərilə təkcə Bülbülü, Rəşid Behbudovu, Şövkət Ələkbərovanı, Müslüm Maqomayevi, Lütfiyar İmanovu və neçə-neçə müğənniləri deyil, həm də öz ömrünü müşayiət edib.

Bəstəkarlar əsərlərini Çingiz Sadıxova məmnuniyyətlə həvalə edirdi. Çünki bilirdilər ki, pianoçu mahnıların öhdəsindən sadəcə musiqi bilgiləri ilə deyil, ən əsası ruhuyla gəlirdi. Uzun illər Dövlət Filarmoniyasının solisti və konsertmeysteri olan musiqiçi pedaqoji fəaliyyətlə də məşğul olub. Hətta bir müddət Yəmən Demokratik Respublikasında İncəsənət İnstitutunun təşkilatçısı və müəllimi kimi də çalışıb. Ömrü konsertlərdə, qastrollarda keçən sənətkarın alın yazısında qürbətdə yaşamaq da varmış.

O, ömrünün ahıl çağında doğmalarının yanına - San-Fransiskoya köçdü. Lakin okeanın o tayında da sənətindən bir an olsa ayrı qalmadı. Piaoçu ABŞ-ın müxtəlif şəhərlərində konsertlər verməklə xalq mahnılarımızı, bəstəkar mahnılarımızı amerikalı dinləyicilərin ürəyinə ötürməyi bacardı. O, ifaları ilə kifayətlənmirdi, uzun illərdən bəri topladığı təcrübələrini tələbələri ilə bölüşdü.

Musiqi Çingiz Sadıxovun həm də səsinə hopmuşdu. Hərdən Bakı ləhçəsində pəsdən oxuyub, ruhunu dinləndirir, bəlkə də küləklər şəhərində keçən günlərinə qayıdırdı. Bakı onun üçün təkcə doğulduğu şəhər deyildi. Həm də xatirələrinin, sevincinin, kədərinin ünvanı idi. Elə ona görə Bakı onun həm də son mənzili oldu.

Ülviyyə Heydərova